ตีกลองร้องป่าว “ผีรางคู่”เรื่องจริงที่ภาครัฐไม่เชื่อ

ราตรีผีรางคู่

ชุมชน 200 ปีรังสิตปทุมธานี นับว่าเป็นชุมชนเก่าแก่ที่เริ่มต้นจากบ้านราคาถูกๆอยู่ใกล้เคียงกับสถานีรถไฟ ซึ่งใช้เป็นชุมทาง ที่ผู้ที่มาจากต่างจังหวัดจะแวะลงเพื่อเชื่อมต่อรถยนต์โดยสาร ไปยังจุดต่างๆในเมืองและใกล้เคียง ซึ่งมีบ้านพักทั้งชั่วคราวและประจำจำนวนมาก รวมทั้งโรงแรมขนาดกลางหรือที่เรียกกันว่าม่านรูดเป็นที่ใช้พักในการเดินทางจากสายเหนือสายอีสานไม่ว่าจะเป็นการมาหางานทำหรือมาทำธุรกิจในกรุงเทพฯและปริมณฑลใกล้เคียงจึงทำให้มีกิจกรรมอย่างหนึ่งที่ว่าอยู่คู่กับสังคมไทย จริงเท็จประการใดก็คงต้องว่ากันไป แต่ที่แน่ๆในกรุงเทพมหานครมีผีขนุนที่ สถานีรถไฟรังสิตก็มีผีรางคู่เช่นกัน ถึงแม้ ว่าความเจริญได้แผ่อิทธิพลจากกรุงเทพฯ ด้วยปัจจัยของการขยายเมือง เหล่าบรรดาผีรางคู่ก็ยังคงอยู่คู่กับรังสิตโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงแถมยังมีจำนวนมากขึ้น ทั้งๆที่เจ้าหน้าที่รัฐทั้งฝ่ายปกครองและผู้รักษากฎหมายได้พยายามควบคุมมาโดยตลอดแต่ก็ยังคงมีอยู่ หมายถึงว่าอะไรยังเป็นคำถามที่ประชาชนผ่านไปผ่านมายังคงต้องค้นหาและสอบถามไปยังผู้มีอำนาจว่าในเมื่อมีการปราบปรามอย่างชัดเจนตามคำพูดของผู้ใหญ่บางคนแต่กิจกรรมนี้ก็ยังคงมีอยู่หน่วยงานภาครัฐ ที่รับผิดชอบเกี่ยวกับเรื่องความเป็นอยู่ของประชาชนอย่างพัฒนาสังคมได้ลงพื้นที่ในย่านรังสิตด้วยการติดตามลดจำนวนคนขอทานและผู้เร่ร่อนแต่คงลืมไปว่ายังมีคนอีกกลุ่มหนึ่งที่ยังใช้ชีวิตในยามราตรี รอผู้มาใช้บริการ ซึ่งคงหนีไม่พ้นในเรื่องที่หลายคนไม่ยอมรับแต่นี่แหละคือความจริงสังคมต้องยอมรับความจริง กับเรื่องที่ผู้หลักผู้ใหญ่หลายคนปฏิเสธ ว่าเรื่องราวดังกล่าวไม่มีเกิดขึ้นจริง เรื่องนี้คงต้องรอการพิสูจน์ว่าผีรางคู่ ชุมชนหมู่บ้านรัตนโกสินทร์ 200 ปี มีอยู่จริงหรือเปล่า ขอทิ้งไว้โปรดติดตามภาค 2
………กระสุนไฟ………….